αξιόχρεως

(Α ἀξιόχρεως, -ων κ. ιων. ἀξιόχρεος, -ον)

όποιος εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, συνεπής, αξιόπιστος

αρχ.

1. αξιόλογος, σημαντικός («ἀξιόχρεως πόλις, Θουκυδ.)

2. ο ικανός, αυτός που μπορεί να κάνει κάτι («ἢ οὐκ ἀξιόχρεως ο θεός... μίασμα λῡσαι;», Ευριπίδης)

3. «ἀξιόχρεα ἀπηγήσιος» (Ηρόδ.)

άξια αφήγησης, αυτά που αξίζει να τα διηγηθεί κανείς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < άξιος + -χρεως < αττ. χρέως ή -χρεος < ιων. χρέος].